Schrijven!

Afgelopen week zit in een enorm lekkere flow, ik voel mezelf gewoon stuiteren van enthousiasme. Eindelijk doe ik wat ik het liefste doe: schrijven, elke dag weer zit ik achter mijn laptop en schrijf ik.

Mijn ‘boek’ voor de #NaNoWriMo2014 heeft weliswaar steeds meer vorm en verhaallijnen die kloppen (wat een puzzel is dat!) het aantal woorden groeit niet zo hard als ik zou willen. Ik laat de moed echter niet zakken, ik voel dat ik komende week een serieuze eindspurt ga maken.

Verder ben ik al een aantal dagen bezig met een artikel voor de infonu.nl site. Mijn eerste artikel is gepubliceerd in de financiële rubriek (over het nieuwe sociale leenstelsel voor studenten) en mijn volgende artikel is ook voor die rubriek. Dat betekent wel dat ik wat research moet doen om het artikel volledig en juist te schrijven, het lijkt wel een opdracht voor school. Dat vond ik vroeger al leuk, het verschil met nu is dat ik niet in de boeken in de bieb moet duiken maar dat ik thuis in het wereldwijde web duik. Fantastisch!

 

Last but not least heb ik een nieuwe site opgezet. Al geruime tijd zet ik een weekmenu op Facebook en als ik weer eens iets bijzonders heb gekookt of gebakken, dan post ik ook foto’s op Instagram en Facebook. Ik heb er een tijd over getwijfeld om ook op dit blog mijn keukenverhalen en weekmenu’s te plaatsen maar ik heb besloten dat niet te doen, dit blog wordt dan een ratjetoe van allerlei onderwerpen. Daarom dus een nieuwe site: Uit de keuken van Yvette.

Op die site zal ik vanaf nu mijn weekmenu’s posten. Ook ben ik van plan om verslag te doen van mijn, zoals ik dat noem, smaakexpeditie. Een zoektocht naar lekkere recepten, met name Indische recepten met de smaak van vroeger. Ook zal ik de lekkere recepten delen. Nu alleen nog proberen te onthouden dat ik voor het eten een foto maak, om bij het recept te plaatsen. Meestal zit ik met lege borden en denk ik ‘O ja, een foto’…

Weeshuis gezocht!

In het kader van ‘Ga maar iets leuks doen’ bezigheidstherapie was ik gisteren goed bezig. Heel goed bezig. Of wellicht iets te goed bezig.

Het begon met mijn moeder, of ik voor haar 40 brownies wil bakken. Natuurlijk, daar draai ik mijn hand inmiddels niet meer voor om. Routine-klusje, zou ik haast zeggen.

En daar was ook de puberdochter. Afgelopen weekend jarig geweest, dus het nodige kook- en bakwerk zit erop. Oh, nee, toch niet, want de meiden van tennisles lusten ook wel wat lekkers. Dus een marmercake erbij.
Lekker middagje in de keuken, heerlijke geur door het huis, leeg hoofd en mooi resultaat.

En toch was het nog niet genoeg. Al een tijdje ben ik in de ban van de Indische gerechten. Ik lees veel gerechten, ik probeer het een en ander en voel me klaar voor dé uitdaging: spekkoek!
Gisterenavond van half 9 tot half 1 in de keuken gestaan en het resultaat valt me niets tegen. Volgende keer de witte laagjes iets dikker wellicht, maar de smaak is prima.

Als het zo doorgaat heb ik alleen nog maar een weeshuis nodig, zo veel koek heb ik nu…

Ga maar leuke dingen doen!

Dat is het advies van mijn huisarts en de Arbo arts: ga maar leuke dingen doen. Hoofd leeg, verstand op nul en doe dingen waar je energie van krijgt.

Ik ben begonnen met de heg te knippen. Was redelijk nodig (lees: was 1,5 jaar niets aan gedaan) en daar heb ik me de eerste 2 weken goed op uit kunnen leven. Nu zie je het hek er achter weer en het leuke is dat je resultaat ziet. Aan de andere kant, lost dit mijn burn-out op?

Toen ik niets meer van de heg kon weg halen, zonder bij de buren in de tuin te belanden, ben ik een ander project begonnen: ik wil een moestuin. Hier zijn redelijk betaalbare houten ‘vierkante-meter-moestuintjes’ voor te vinden dus die ‘moes’ ik hebben. De man, ondanks zijn allergie voor tuincentra, gedwee mee voor het nodige sjouw-werk. Inmiddels staan er rode-peper,  komkommer, courgette, tomaat, basilicum, tijm, sla en nog veel meer, in de tuin. Wat een voldoening als ik een rode peper uit de tuin haal om mee te koken! Aan de andere kant, lost dit mijn burn-out op?

Van die rode pepers kom ik terecht in de keuken. Want als Indische moet ik toch intussen ook eens leren koken zonder die kant en klare zakjes boemboe. Dus goed gesprek met mijn mams resulteert in stapels kookboeken en goede raad. Eerste project is redelijk geslaagd, ook mede dankzij een lieve vriendin die alle vertrouwen had in mijn kookkunsten. Voor mijn mams moet ik binnenkort weer aan de bak, Indische hartige en zoete hapjes staan op de agenda. Daarnaast bak ik nog steeds wekelijks mijn koeken (roze koeken, brownies, muffins etc) en probeer ik het assortiment uit te breiden. Het doet me goed als mensen mijn gerechten en koeken lekker vinden, echt waar. Aan de andere kant, lost dit mijn burn-out op?

Sporten werd mij aanbevolen, met name om de spanning uit schouders en nek weg te halen. Dus met zoonlief samen naar de sportschool en daarnaast de hardloopschoenen weer achter uit de kast gevist. Het kost wat moeite te gaan, zeg maar. Alhoewel, volgens mij heb ik daar altijd al last van. Het sporten doet goed, ik moet het toegeven. Aan de andere kant, lost dit mijn burn-out op?

Wat mij stoort in dit hele advies van ‘ga maar leuke dingen doen’, is dat het mijn inziens een struisvogel politiek is. Doe maar leuke dingen, denk niet aan die zaken die je bezig houden, dan gaat het vanzelf goed. Nee, dat is niet waar! Door te sporten, koken, tuinieren of wat dan maar ook, daarmee is het niet opeens allemaal goed! En zoek ik dus nog steeds naar een oplossing voor alles. Want leuke dingen doen, dat lost mijn burn-out niet op!